۱۳۹۴ خرداد ۴, دوشنبه

4 خرداد روزي كه هماره در يادها و قلبها زنده و جاويد است

هميشه اين روز برام يك روز تأمل برانگيز و پرغرور بوده و توي اين روز خيلي فكر مي كنم كه راستي چطور شد كه در سحرگاه چهار خرداد سال51 بنیانگذاران سازمان مجاهدین خلق ایران؛ محمد حنیف‌نژاد، سعید محسن و اصغر بدیع زادگان به همراه دو كادر مركزي ديگر، محمود عسگری زاده و رسول مشکین فام همه چيز خود را دادند و به نظر مي آمد كه ديگه سازماني كه رهبري و كادر مركزي نداشته باشه، آيا ميتونه خودش رو سرپا نگه داره؟
ولي مجاهدين نه تنها موندن، الان هم كه دارم روزانه مي بينم به قله هاي خيلي بالاتري با همين رهبري مسعود رجوي و مريم رجوي رسيدند.
من خيلي به اين موضوع فكر كردم و ديدم كه اتفاقا همين فداي مطلق اونها بود كه رمز ماندگاري شون شد.
به‌یاد بنیانگذاران سازمان مجاهدين خلق ايران محمد حنيف نژاد - سعید محسن و اصغر بدیع‌زادگان و دو يار وفادار آنها


برای تولّدی نو
از چشمه‌های نقره‌فام نوشیدند
آن خورشیدسواران.
تا بر دروازه‌های قلبها
عشقی ممنوع را
آیینه خوشبختی سازند




هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر